روزنامه اطلاعات، از قول خبرگزاری فرانسه نوشت: «کمیته اجرایی حزب توده ایران خواستار مبارزه مسلحانه برای برانداختن دولت بختیار شد.» حزب توده ایران در آخرین بیانیه خود، از بختیار به عنوان «خائن» نام برد و اعلام کرد که رهبران جنبش دموکراتیک نباید در برابر مانورهای مختلف دشمن حتا یک لحظه درنگ کنند و باید ملت را به تدارک و سازمان دادن مقاومت و نبرد مسلحانه فرا خوانند.
حزب توده در بیانیه خود افزود: «امپریالیست‌ها و نوکران آنها می‌کوشند ملت را با هیولای کمونیسم و با خطری که متوجه تمامیت ارضی کشور است و دروغ‌های دیگر بترسانند و به این ترتیب جبهه متحد ملت را تضعیف کنند و بین مبارزان مذهبی و نیروهای دموکراتیک تفرقه اندازند.»
حزب توده اضافه کرد: «با اعتصاب غذا کاری از پیش نمی‌رود، بلکه با یک حمله مسلحانه و اشغال واحدهای نظامی و پایگاه‌‌های مهم دشمن می‌توان دستگاه نظامی خلق را در هم شکست و خویشتن را در خدمت خلق قرار داد.»
دوست من،
پاسخحذفاین سخنان ضدکمونیستی‌ات را می‌شناسم. این ترسهایت را می‌شناسم. این وقایعی را که گاه تحریف شده و گاه انتخاب شده از تاریخ معاصر ایران در این وبلاگ جمع کرده‌ای می‌شناسم. واین «ترس از سرخ‌ها» را که به مدت هفتاد سال جامعه آمریکا را به کمونیسم‌گریزی و تفتیش عقاید در قالب «دادگاه مک‌کارتی» کشانید می‌شناسم. قماش حزب توده و چریکهای فدائی خلق اکثریت را هم که آنها را مطابق میل خودت «کمونیسم ایرانی» مینامی می‌شناسم....
حال تو هم اگر می‌خواهی به راستی با کمونیسم و سوسیالیسم ایرانی آشنا شوی و آنرا بشناسی، حتی اگر بخواهی با آن دشمنی کنی (زیرا خوب شناختن دشمن نخستین گام پیروزی تو است)، سری به وبلاگ زندیک (www.zendic.org) بزن، کتاب اطلاعات و ماهیت ارزش را دانلود کن و بخوان، مقالات پرونده اینشتین را بخوان، و نقد یک دنیای بهتر را نیز بخوان.
وگرنه هر بینندۀ آزاداندیشی در این وبلاگت تو را نه جویندۀ حقیقت، بلکه فردی قلمداد خواهد کرد که در آلودگی‌های تبلیغات ضدکمونیستی سازمان امنیت امریکا به‌دام افتاده و آنرا به‌جای روشنگری درباره تاریخ معاصر ایران (که عملی بسیار لازم و ضروری است) اشتباه گرفته است.
در اینباره من قضاوتی شخصی خواهم کرد: اگر این کامنت را در وبلاگت منتشر کردی، خواهم دانست که به‌راستی جویندۀ حقیقت هستی و خطای ذهنی‌ات درباره سوسیالیسم ایرانی قابل بحث و تبادل‌نظر است. وگرنه تو را مزدوری دیگر از مزدوران متعدد «مک کارتی» قلمداد خواهم کرد و مرا هرگز با مزدوران سخنی نیست.
انتخاب با خودت است عزیز
با عشق و دوستی
زندیک